بررسی عوامل موثر برتقاضای حمل و نقل خانوارها شهری استان تهران

این مطالعه با به کارگیری دو مدل پروبیت و توبیت، به تعیین و بررسی عوامل موثر بر تقاضای حمل و نقل و تفکیک این عوامل به دو گروه عوامل تأثیر گذار بر تصمیم خانوارهای شهری بر مالکیت اتومبیل و عوامل تعیین کننده بر میزان استفاده از اتومبیل شخصی و حمل و نقل عمومی در پنج بخش و برای مناطق شهری شهر تهران پرداخته است و از معدود مقالاتی است که عوامل موثر بر حمل و نقل عمومی را مورد بررسی قرار داده است. ابتدا با مدل پروبیت عوامل موثر بر مالکیت اتومبیل شخصی مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که مالکیت اتومبیل با درآمد، تعداد اعضای خانوار، تعداد اعضای در حال تحصیل، سطح تحصیلات سرپرست خانوار، جنسیت سرپرست خانوار و سن سرپرست خانوار رابطه معنادار و مثبت دارد. اما با شاغل بودن سرپرست خانوار رابطه معنادار ندارد. کاربرد مدل توبیت در بررسی عوامل موثر بر میزان استفاده از اتومبیل شخصی، نشان می دهد که بین درآمد، تعداد اعضای در حال تحصیل، سطح تحصیلات سرپرست خانواده و تعداد افراد ذکور خانواده با میزان استفاده از اتومبیل شخصی رابطه معنادار و مثبت دارد و نیز رابطه بین سن سرپرست خانوده با میزان استفاده از اتومبیل شخصی معنادار و منفی است اما بین تعداد اعضای خانوار و تعداد افراد شاغل خانواده با میزان استفاده از اتومبیل شخصی رابطه معنادار وجود ندارد. همچنین نتایج حاصل از کاربرد مدل توبیت در ارزیابی عوامل موثر بر میزان استفاده از اتوبوس و مینی بوس، حاکی از آن است که بین درآمد، تعداد اعضای خانواده، تعداد اعضای در حال تحصیل، تعداد افراد ذکور خانواده با میزان استفاده از اتوبوس و مینی بوس رابطه معنادار و منفی وجود دارد. اما این رابطه برای متغیر تعداد افراد شاغل خانواده معنادار و مثبت است. و سن سرپرست خانوار تنها در سه دهه سوم زندگی بامیزان استفاده از اتوبوس و مینی بوس رابطه معنادار و مثبت دارد اما در گروه های سنی دیگر و سطح تحصیلات سرپرست خانوار با میزان استفاده از اتوبوس و مینی بوس رابطه معنادار وجود ندارد. بررسی عوامل موثر بر میزان استفاده از تاکسی و آژانس با استفاده از مدل توبیت نشان می دهد که بین درآمد، تعداد اعضای در حال تحصیل و تعداد اعضای شاغل خانواده، سطح تحصیلات سرپرست خانواده درسطح دوم و سوم تحصیلات با میزان استفاده از تاکسی و آژانس رابطه معنادار و مثبت وجود دارد همچنین رابطه بین سن سرپرست خانواده با میزان استفاده از تاکسی و آژانس تنها در دهه پنجم زندگی معنادار و مثبت است. و همان طور که نتایج نشان می دهد به بین تعداد اعضای خانواده، تعداد افراد ذکور خانواده، رابطه معنادار وجود ندارد. در بررسی عوامل موثر بر میزان استفاده از مترو با استفاده از مدل توبیت نشان می دهد که بین درآمد، تعداد اعضای خانواده، تعداد اعضای در حال تحصیل، سطح تحصیلات سرپرست خانواده با میزان استفاده از مترو رابطه معنادار و مثبت وجود دارد اما این رابطه برای متغیر تعداد اعضای ذکور خانواده معنادار و منفی است و همچنین رابطه بین سن سرپرست خانواده با میزان استفاده از مترو تنها در دهه پنجم زندگی معنادار و مثبت است. اما بین تعداد اعضای شاغل خانواده با میزان استفاده از مترو رابطه معنادار وجود ندارد.